Είιδιν κι απούιδιν απ’ δέ γένουνταν τίπουτα, σ΄κώθκιν κι πάει σν αξαδέρφη τς, ‘ν Τσιάτσια. Ξακουσμέν΄ προυξιν.τού: είχιν αρραβουνιάσ΄ κι παντρέψ΄ τη μσή τ’ Σκΐρκα.
Τάπαν τί είχαν να πούν κι απτικείν΄ ‘ν ώρα ανάλαβιν η Τσιάτσια να αρραβουνιάσ΄ του Βαγγέλ΄, ή μι του καλό, ή μι του ζόρ΄. Καταφιρτζού ήταν: έφκιασιν τόσις κι τόσις προυξινιές. Στουν αμψιό τς χανα σκουντάψ΄;
Τάπαν τί είχαν να πούν κι απτικείν΄ ‘ν ώρα ανάλαβιν η Τσιάτσια να αρραβουνιάσ΄ του Βαγγέλ΄, ή μι του καλό, ή μι του ζόρ΄. Καταφιρτζού ήταν: έφκιασιν τόσις κι τόσις προυξινιές. Στουν αμψιό τς χανα σκουντάψ΄;
Μπορείτε να κατεβάσετε το παραπάνω κείμενο, μαζί με τα υπόλοιπα κείμενα του Κουζιάκη πατώντας ΚΛΙΚ ΕΔΩ.
