24 Μαΐου 2015

«Η γκουρτσιά», του Γιάννη Βανίδη


Μέστου νουβουρό μας ήταν η γκουρτσιά. Τέτοιου τρανό δέντρου δεν ήταν άλλου σ΄ όλ΄ ‘ν Κόζιαν΄: ένας τρανός μαναχός τ’ δε μπουρούσιν να ‘ν αγκαλιάσ΄!

Τα κλουνάρια τς απιρνούσαν τς Μπέντινας τ’ στινούρα κι έβγιναν ίσια μι ‘ν Ούρδινα κι του γκαλντιρίμ΄. Απ’ ‘ν άλλ΄ τ’ μιρά απιρνούσαν ουπάν’ απ’ τα κιραμίδια μας κι έριχναν γκόρτσα κι φύλλα, ώς κι στα κιραμίδια απ’ του μπακάλ΄κου....






















Μπορείτε να κατεβάσετε το παραπάνω κείμενο, μαζί με τα υπόλοιπα κείμενα του Βανίδη πατώντας ΚΛΙΚ ΕΔΩ.